Het Zeeuwse zit nog in mijn hoofd. We zijn ook langs Arnemuiden gereden toen. Daar zit de winkel van Jeanet Jaffari van het “Blij dat ik Brei”-blog. We waren even in haar leuke winkel.
We kwamen aan de praat over klederdracht, omdat ik een metertje schortenbont kocht (of twee meters eigenlijk). De verschillende onderdelen van de dracht werden vroeger tot in het oneindige versteld. Nu nóg dragen de jongere vrouwen de dracht van hun moeders of oma’s (alleen op feestdagen, want het is zo’n werk). Men was heel zuinig op zijn kleren.
Sokken Stoppen
Ik ben gek op het breien van sokken. Heel wat paren kleuren mijn sokkenla. Maar ook in zelfgebreide sokken komen uiteindelijk gaten. Ik gooi de sokken met gat niet weg. Dat kan ik niet over mijn hart verkrijgen. Maar ze verdwijnen wel in de doos met proeflapjes. Na het gesprek over het verstellen van kleding zat me dat niet lekker.
Vandaag heb ik drie paar gatensokken uit de doos gevist om ze te gaan stoppen. Ik heb op internet gezocht naar verschillende manieren van stoppen en deze uitgeprobeerd. Ik gebruikte een lamp (model gloeilamp) als stoppaddesstoel.
Als er nog geen gat is maar wel een dunne plek kan deze plek ook verstevigd worden door de steken over te mazen.
Als er al wel een gat is kan het gat dicht geweven worden.
Of het gat kan dicht gemaasd worden als er eerst verstevigende draden aangebracht zijn.
Ik vind zelf de laatste manier mooier worden dan het dicht weven. Het is wel meer werk. De komende tijd zal ik deze sokken veel dragen om te testen welke manier het minst voelbaar is en welke het beste houdt. Wordt vervolgd, dus.
