Hjördis vond voor mij een stopei bij Jan de Grote Kleinvakman op de Albert Cuyp.

In de kringloopwinkel vond ikzelf “Akte K” door Agaath Sieffers met een duidelijke uitleg over het verstellen van breiwerk door mazen.

Een dunne teen maakte het AB-SO-LUUT noodzakelijk weer eens een sok te stoppen, in vakjargon: verstellen door mazen.

Mazen dus, en ik ga precies de aanwijzingen in het leerboek volgen.

Ik hecht aan zoals in het boek getekend staat en maas de eerste toer. Dan staat er: “[..] wanneer het vastgestelde aantal steken is gemaasd, wordt op de bordtekening uitgelegd, dat de zijkanten geen rechte lijn mogen vormen, maar een steek verspringen moeten, daar dit sterker is.” Ah, dat is nieuw voor me.

Er staat ook dat ik om de toer terug te mazen het werk moet keren. Logisch eigenlijk. De teruggaande toer maas in op z’n kop.

Als ik vind dat de dunne plek genoeg overgemaasd is, hecht ik af zoals op het plaatje in het boek staat.

Ik vind het resultaat prachtig.

Ik haal de aanhechting uit. Dat is met contrasterend garen wat veel van het goede.