Tagarchief: museum

Marimekko

Momenteel is er in de Kunsthal in Rotterdam een (kleine) tentoonstelling te zien over het ontwerpwerk van het Finse “Marimekko“. In twee zalen hangt textiel uit de keuken van dit Finse Ontwerpbureau.

Verschillende Marimekko stofontwerpen

Kleur

Als je blij wordt van kleur en houdt van textiel met grote grafische prints is het de moeite waard om te gaan kijken in Rotterdam. Gezegd moet worden dat in de tentoonstelling stoffen en kledingstukken tentoongesteld worden. Serviesgoed staat er niet.

Marimekko heeft zich ontwikkeld na de Tweede Wereldoorlog. De eerste modeshow werd in 1951 gehouden en de kleurige ontwerpen vielen op in een tijd dat (West-) Europa zich kleedde in gedempte kleuren. Ook de snit van de kleding was anders dan men gewend was: heldere lijnen en geen poespas.

IMG_0990

Textiel en grafisch ontwerp

Marimekko combineert textiel met design. In de ontwerpen speelt de natuur een grote rol, maar ook de tegenstelling van natuur – de stad – is inspiratiebron. 

Bij Marimekko wil men graag mooie dingen maken voor mensen die zichzelf willen zijn, voor mensen die zich willen omringen met spullen zonder onnodige extra’s:

“Following fashion and pointless ingratiation should be avoided. Usually, you should just boldly follow your own internal beacon.”

Ahh, wat fijn! Laten we dat doen: brutaalweg onze eigen bakens volgen!

 

 

Alexandra Bircken

In het Museum Booijmans Van Beuningen in Rotterdam is er nu, naast de grote Brancussi-tentoonstelling, een tentoonstelling te zien van werk van Alexandra Bircken.

Alexandra Bircken, Knit 2012, Steel, Wood

Knit, 2012

Alexandra Bircken heeft een opleiding tot modeontwerpster gedaan aan Central St. Martins College of Art and Design in Londen. Dat is wel te zien aan haar werk. In elk geval aan het werk dat ik gezien heb in Rotterdam.

Alexandra Bircken, Insert, 2009, wool, fibre, stainless steel, rubber

Insert, 2009

Bircken gebruikt textiel en textielachtige materialen om gevonden voorwerpen aan te kleden (alsof het mannequins zijn) en om “kleding” te maken voor ruimtes.

Alexandra Bircken, Knotenbild IV + V, 2009, Fine art inkjetprint, mounted on chipboard, wooden frame

Knotenbild IV + V, 2009

Alexandra Bircken, 1/2 Torso, 2013, textiles, was

1/2 Torso, 2013

Zij laat niet altijd de (mooie) buitenkant zien, zoals in de modewereld gebruikelijk is. Soms is het de achterkant van een werk dat we te zien krijgen of gebruikt Bircken textiel om een vorm te vullen (en niet aan te kleden) zoals in haar werk “Torso”.

Alexandra Bircken, Zuckerberg, 2005, wool, textile

Zuckerberg, 2005

“Zuckerberg”: Zoete kleuren die inderdaad een berg vormen. Maar het stuk is gemaakt van afgedankt textiel, resten. We gooien veel weg en onze suikerberg is misschien wel niet zo zoet.

Het werk van Alexandra Bircken heeft een tweede ronde nodig. Na wat lezen en een kopje koffie in het restaurant, doet een tweede ronde langs haar werk je nieuwe dingen zien.

Alexandra Bircken, Reel Deal, 2011, hemp rope

Reel Deal, 2011

 

Zeeuws

Zeeuws Museum

Ik was in het Zeeuw Museum in Middelburg. Het is er prachtig. Het museum is gevestigd in de oude abdij. In het museum wordt de glorie van de Zeeuwen bezongen, o.a. in de zaal met wandtapijten. Hier hangen de topstukken van het museum. De zes Zeeuwse wandtapijten vertellen over de strijd van de Zeeuwen tegen de Spanjaarden in de Tachtigjarige Oorlog.

Overzicht Tapijten Zaal

Overzicht Tapijten Zaal
© Sytske Corver

Je zou kunnen zeggen dat dit het Tapijt van Bayeux van Nederland is. Verschil is natuurlijk dat het Tapijt van Bayeux geborduurd is en dit is geweven. Aan de Zeeuwse tapijten werd jaren gewerkt. Verschillende ontwerpers en wevers werken er aan tussen 1593 en 1604. De opdrachtgevers zijn de Staten van Zeeland. Zij willen een prestigieus stuk dat de heldendaden van de Zeeuwse zeevaarders weergeeft. Het is een oorlogstafereel maar soms maken de wevers gelukkig ook een grapje.

Rog

© Sytske Corver

Visje op Zeeuws Tapijt

© Sytske Corver

Aan de tapijten is natuurlijk niet alleen de heldhaftigheid van de Zeeuwen af te lezen, maar ook de rijkdom. Het kostte een vermogen om zulke tapijten te laten weven! En er was geld in Zeeland door de handel met verre gebieden.

Uit deze gebieden kwamen ook de sitsen waarvan kleding werd gemaakt. Er is heel wat moois bewaard gebleven.

Sits detail

© Sytske Corver

Walcherse Dracht Jakje

© Sytske Corver

Klederdracht

De tentoongestelde kledingstukken zijn vaak onderdeel van de Zeeuwse klederdracht (streekdracht). Hoewel die nu nauwelijks meer wordt gedragen, is de streekdracht wel een inspiratiebron voor kledingontwerpers van nu. Deze ontwerpen worden ook in het Zeeuws Museum gepresenteerd onder het ZL (Zeeland) label.

Rokken

© Sytske Corver 

Niet alleen voor kledingontwerpers is de (Zeeuwse) klederdracht een inspiratiebron. Paul en Menno de Nooijer maakten in 2004 “Strip Show”.  Een korte film waarin twee dansers zich laag voor laag ontdoen van een van de Zeeuwse streekdrachten. Het is een inkijkje in de wereld van de streekdracht en tegelijkertijd is het een moderne dansfilm.

 

 

Kralen breien

Afgelopen weekend was ik in het Tassenmuseum in Amsterdam. Barbie viert hier t/m 4 mei a.s. haar vijftigste verjaardag met een (kleine) tentoonstelling. Vroeger had ik ook Barbies. Ik vond de poppen niet leuk om mee te spelen, maar ik maakte wel graag kleren voor de dames. Toch maar even kijken dus.

Barbie

© Sytske Corver

De tentoonstelling besloeg niet veel meer dan een paar vitrines. We waren er zo doorheen, en als je toch in het museum bent, loop je ook langs de tentoongestelde tassen.

 

Kralentassen

Het is een geweldige verzameling met zorg en verstand van zaken tentoongesteld. Mijn aandacht werd getrokken door een vitrine met kralentassen. Deze tassen worden gebreid! De breipennen zijn ongelofelijk dun en de telpatronen ingewikkeld.

Kralentas in het Tassenmuseum

© Sytske Corver

Vorige zomer was ik in het Texels Museum. Daar zaten twee dames in klederdracht kralentassen te breien. De tassen hoorden bij de zondagse dracht. Zij vertelden dat alle kralen eerst aan de breidraad geregen moet worden voordat je kunt gaan breien. Hun mannen deden dat. En dat is nogal een klus, omdat je nauwkeurig het telpatroon moet volgen.

Kralentas Texels Museum

© Sytske Corver

Ik heb nog nooit met kralen met gebreid. Dat komt, eerlijk gezegd, ook een beetje door het tuttige imago dat kralenbreiwerk voor mij heeft. Maar het boek dat ik in de museumwinkel zag liggen over het inbreien van kralen kon ik toch niet laten liggen.

Kralen breiboek Nancy Seven BanDerPuy

© Sytske Corver

Kralenprobeersel

Het boek is technisch goed, maar ook hier zijn de projecten aan de klassieke kant. Toch garen en kralen bij elkaar gezocht, een borduurpatroontje van internet geplukt en een lapje gemaakt. Het was een leuk klusje, eenvoudiger dan ik had verwacht.  

© Sytske Corver

© Sytske Corver

© Sytske Corver

© Sytske Corver

En kralenbreiwerk hoeft dus helemaal niet klassiek te zijn!