Tagarchief: Zeeuws

Niets Nieuws

Dat Zeeuwse hè. Ik ben er nog niet vanaf. In het Zeeuws Museum fotografeerde ik een stoplap. Prachtig gewoon.

De stoplap werd natuurlijk niet gemaakt voor het mooie. Nee, het was onderdeel van het lesprogramma op school. Deze lap is gemaakt door een meisje dat op de “Linnennaaischool” les kreeg. Maar ook op de lagere school leerden de meisjes verstellen. Men moest zuinig zijn en verstelde dus kleding. Dit werd al jong geleerd.

Modern verstellen

Afgelopen weekend was ik op de Brei- en Haakdagen in Amersfoort. In de boekenstands zijn sinds een tijdje boeken te vinden over het repareren van kleding. Hoe naai je een knoop aan? De meisjes leerden dat vroeger op school; de jongens leerden dat in dienst; nu leer je dat van internet of uit een boek.

Ik vind het geweldig dat er weer wat aandacht begint te komen voor het repareren van spullen. We bezitten te veel en gooien te veel weg. Het kan wel wat minder, dus. En als je je kleding dan toch repareert, kun je de broek of rok natuurlijk ook nog een eigen twist geven. Dan heb je ook nog iets unieks. Het leuke is dat je geld uitspaart wanneer je je kleding eerst nog eens repareert voordat je het weggooit. Van dat geld kun je dan gezellig uit eten, naar de film, sparen voor een vakantie, of op naailes gaan!

Op het internet gonst het van de tips en tricks. O.a. op de website van Buy Nothing New kun je allerlei links en tips vinden over het repareren van spullen, maar ook over ruilen en delen. Ook op de website / blog van Tom of Holland is van alles te vinden, waaronder blogs over het stoppen gaten in breiwerk.

Ik dook mijn boekenkast eens in, want in de kringloopwinkel koop ik af en toe een handwerkboek (€1,- of €1,50 nooit duurder). De handwerktechnieken blijven immers hetzelfde! En ja hoor, ik vond versteladvies genoeg!

Sokken Stoppen

Een reactie plaatsen

Het Zeeuwse zit nog in mijn hoofd. We zijn ook langs Arnemuiden gereden toen. Daar zit de winkel van Jeanet Jaffari van het “Blij dat ik Brei”-blog. We waren even in haar leuke winkel.

We kwamen aan de praat over klederdracht, omdat ik een metertje schortenbont kocht (of twee meters eigenlijk). De verschillende onderdelen van de dracht werden vroeger tot in het oneindige versteld. Nu nóg dragen de jongere vrouwen de dracht van hun moeders of oma’s (alleen op feestdagen, want het is zo’n werk). Men was heel zuinig op zijn kleren.

Sokken Stoppen

Ik ben gek op het breien van sokken. Heel wat paren kleuren mijn sokkenla. Maar ook in zelfgebreide sokken komen uiteindelijk gaten. Ik gooi de sokken met gat niet weg. Dat kan ik niet over mijn hart verkrijgen. Maar ze verdwijnen wel in de doos met proeflapjes. Na het gesprek over het verstellen van kleding zat me dat niet lekker.

Vandaag heb ik drie paar gatensokken uit de doos gevist om ze te gaan stoppen. Ik heb op internet gezocht naar verschillende manieren van stoppen en deze uitgeprobeerd. Ik gebruikte een lamp (model gloeilamp) als stoppaddesstoel.

Als er nog geen gat is maar wel een dunne plek kan deze plek ook verstevigd worden door de steken over te mazen.

Als er al wel een gat is kan het gat dicht geweven worden.

Of het gat kan dicht gemaasd worden als er eerst verstevigende draden aangebracht zijn.

Ik vind zelf de laatste manier mooier worden dan het dicht weven. Het is wel meer werk. De komende tijd zal ik deze sokken veel dragen om te testen welke manier het minst voelbaar is en welke het beste houdt. Wordt vervolgd, dus.

Zeeuws

Een reactie plaatsen

Zeeuws Museum

Ik was in het Zeeuw Museum in Middelburg. Het is er prachtig. Het museum is gevestigd in de oude abdij. In het museum wordt de glorie van de Zeeuwen bezongen, o.a. in de zaal met wandtapijten. Hier hangen de topstukken van het museum. De zes Zeeuwse wandtapijten vertellen over de strijd van de Zeeuwen tegen de Spanjaarden in de Tachtigjarige Oorlog.

Je zou kunnen zeggen dat dit het Tapijt van Bayeux van Nederland is. Verschil is natuurlijk dat het Tapijt van Bayeux geborduurd is en dit is geweven. Aan de Zeeuwse tapijten werd jaren gewerkt. Verschillende ontwerpers en wevers werken er aan tussen 1593 en 1604. De opdrachtgevers zijn de Staten van Zeeland. Zij willen een prestigieus stuk dat de heldendaden van de Zeeuwse zeevaarders weergeeft. Het is een oorlogstafereel maar soms maken de wevers gelukkig ook een grapje.

Aan de tapijten is natuurlijk niet alleen de heldhaftigheid van de Zeeuwen af te lezen, maar ook de rijkdom. Het kostte een vermogen om zulke tapijten te laten weven! En er was geld in Zeeland door de handel met verre gebieden.

Uit deze gebieden kwamen ook de sitsen waarvan kleding werd gemaakt. Er is heel wat moois bewaard gebleven.

Klederdracht

De tentoongestelde kledingstukken zijn vaak onderdeel van de Zeeuwse klederdracht (streekdracht). Hoewel die nu nauwelijks meer wordt gedragen, is de streekdracht wel een inspiratiebron voor kledingontwerpers van nu. Deze ontwerpen worden ook in het Zeeuws Museum gepresenteerd onder het ZL (Zeeland) label.

Niet alleen voor kledingontwerpers is de (Zeeuwse) klederdracht een inspiratiebron. Paul en Menno de Nooijer maakten in 2004 “Strip Show”. Een korte film waarin twee dansers zich laag voor laag ontdoen van een van de Zeeuwse streekdrachten. Het is een inkijkje in de wereld van de streekdracht en tegelijkertijd is het een moderne dansfilm.

Modern verstellen

Delen:

Sokken Stoppen

Delen:

Zeeuws Museum

Klederdracht

Delen: